Bruisend juichten
bruisend juichten
je map met
liedjes en melodietjes
komt wat minder
op tafel de laatste tijd
het lijkt of er daarvoor
geen rust meer overblijft
als jij vroeger ging
neuriën en bladeren
konden wij aan je
handen en ogen al
zien waar jij zou gaan
stoppen en lachen
dan keek jij de kring
eens taxerend rond
hoe de stemmen
zouden klinken als de
eerste aanzet het nog
stroeve had gepolijst
bruisend juichten dan
de tonen weer geschiedenis
van plezier als voeten
dansten en emoties hun
uitwegen mochten zoeken
in een lang geleden vertier
wil melker
13/09/2020
Reacties op dit gedicht
| Anneke Bakker: | Zondag, september 13, 2020 12:33 |
| Wij mogen pas 1 januari Wil, en hebben het hele jaar niet gejuicht, jammer maar helaas. regels zijn regels. Zonnige middag wens ik je. Anneke |
|
| teun hoek: | Zondag, september 13, 2020 12:21 |
| jammer dar dit verloren ging. th doch er is de herinnering. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: wil melker | ||
| Gepubliceerd op: 13 september 2020 | ||
| Thema's: | ||