De eenzame muzikant. Thema.
Hij kon de eenzaamheid verwerken
al spelend op zijn geliefde fluit
Verstilde tonen over de vlakte
stegen boven de vogelgeluiden uit.
De melodie klonk wel wat treurig
toch wel zijn basis tot geluk.
Heel zijn verdriet verweven in klanken
het ontlaste hem van aardse druk.
Hij legde heel zijn hart in tonen
die droegen eenzaamheid uit ’t zicht.
Niemand hoorde deez’ geuite klachten
brachten hem in ’t vernieuwde evenwicht.
th
september: | Maandag, september 14, 2020 20:10 |
Wat mooi Teun. Ik heb het gedicht meermaals gelezen. Mooi beeldend en succes gewenst. Vriendelijke groet. | |
Stroejaro: | Maandag, september 14, 2020 19:21 |
Mooi. | |
stampertje het rukkonijn: | Maandag, september 14, 2020 14:02 |
Prachtig | |
Gerardo: | Maandag, september 14, 2020 13:59 |
De eenzaamheid mooi uitgewerkt. | |
Will Hanssen: | Maandag, september 14, 2020 13:22 |
Heel mooi geschreven Teun |
|
Johny Donovan: | Maandag, september 14, 2020 12:56 |
flink! teun | |
Anneke Bakker: | Maandag, september 14, 2020 10:55 |
Zijn eenzaamheid in mooie woorden neergezet Teun, ook gevoelig. Succes en zonnige groet Anneke |
|
Auteur: teun hoek | ||
Gecontroleerd door: teun hoek | ||
Gepubliceerd op: 14 september 2020 | ||
Thema's: |