Speels op stille sokkel
eenzame uren van dagen
zweemt hij als nachtbries
over velden valt sterrentover
droomsluier, jonge vrouwen
nachtland's witte gewaden
met rode rozen doorvlochten
luister van de eenzame zoeken
dromerige trance vleugelt dans
spel gesloten, hart geklonken
eenzaam bij dagen lokt steen
in vervagen, waar voer hij heen
september: | Woensdag, september 16, 2020 12:27 |
Dank jullie hartelijk voor de fijne mooie reacties. Liefs |
|
Anneke Bakker: | Dinsdag, september 15, 2020 08:59 |
Dit gedicht laat zich lezen als een sprookje Maya, zo dromerig mooi, vraagt om bewondering dat het verdient.Mooie dag met liefs. Anneke |
|
Will Hanssen: | Maandag, september 14, 2020 20:41 |
Heel mooi geschreven |
|
Stroejaro: | Maandag, september 14, 2020 19:24 |
Prachtig, weer graag gelezen. | |
stampertje het rukkonijn: | Maandag, september 14, 2020 15:39 |
Deze muzikant speelt een schitterend lied Graag gelezen. |
|
teun hoek: | Maandag, september 14, 2020 15:35 |
dromend op de vlakte. th | |
Gerardo: | Maandag, september 14, 2020 14:47 |
Leest als dromerige muziek. | |
Auteur: september | ||
Gecontroleerd door: september | ||
Gepubliceerd op: 14 september 2020 | ||
Thema's: |