De groeten aan Andrea…


ik wil ze begraven, begraven ,begraven,
begraaf die slechte gedachten in de grond.
Want anders zal op een dag op een dag op een dag
die slechte gedachten mij brengen naar het graf.
Op een dag zal ik sterven, jou onterven,
klagen en zagen en opnieuw jouw liefde vragen.
Op een dag zoals zovele dagen.

Ik wil ze herinneren, herinneren en herdenken
en twee maal twaalf kaarsen schenken.
Elf van mij en al de rest van jou.
Er brand geen wierrook op het altaar,
geen wierrook op het altaar, de gedachten lijden kou.
Het water is aan het stijgen, het bedekt stilaan mijn knieën,
je bidt en je smeekt, je brult en je preekt,
voor de vader en de zoon en de heilige geest,
zonder moeders zonder dochters slecht hun drieën.

Je beveelt en roept in het ijle tot je begint te flippen.
Tussen het geloven door was ook ik vaak eenzaam,
geen priester of profeet noemden mij me bij mijn naam.
Mijn vader was eenzaam, het water stond aan zijn lippen.
Dronken, eenzaam, maar op een dag, want op een dag
was er de begrafenis, op een dag zoals zovele andere,
zoals zovele andere vroeg hij om vergiffenis…


esteban 19 september 2020