Edelsteent zon
edelsteent zon
ik wilde altijd al
meegenomen worden
je blikken delen
genieten van jouw lach
zelfs je schaduw zou
ik dragen zodat ik nog
wat dichter bij je was
zou graag dromen
langs je ogen je
zien komen in een
onverwachte stap
de kleine schrik
later toch het handje
voor lief evenwicht
je edelsteent zon
uit gebroken licht
regent lente met
geloken ogen
oogst de rijpheid
van de nog lang
warme zomer
jij bent meer dan
het extra jaargetijde
waarmee corona
ons dacht te verblijden
in tot op de bodem
relativeren mogen wij
het nog eenmaal proberen
wil melker
22/09/2020
ik wilde altijd al
meegenomen worden
je blikken delen
genieten van jouw lach
zelfs je schaduw zou
ik dragen zodat ik nog
wat dichter bij je was
zou graag dromen
langs je ogen je
zien komen in een
onverwachte stap
de kleine schrik
later toch het handje
voor lief evenwicht
je edelsteent zon
uit gebroken licht
regent lente met
geloken ogen
oogst de rijpheid
van de nog lang
warme zomer
jij bent meer dan
het extra jaargetijde
waarmee corona
ons dacht te verblijden
in tot op de bodem
relativeren mogen wij
het nog eenmaal proberen
wil melker
22/09/2020
Reacties op dit gedicht
| teun hoek: | Dinsdag, september 22, 2020 09:29 |
| een ware toevoeging th | |
| Anneke Bakker: | Dinsdag, september 22, 2020 07:15 |
| Vandaag de laatste dag dan Wil, je draagt haar als een edelsteen op handen, behoed haar voor de onverwachte stap. Een gedicht als een sprookje dat zich graag laat lezen. Mooie nazomerdag wens ik je. Anneke |
|
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: wil melker | ||
| Gepubliceerd op: 22 september 2020 | ||
| Thema's: | ||