Een jaar van verval
Een jaar van verdriet
Een jaar van hoop
Een jaar voor wie de zon ziet

Een jaar van pijn
Een jaar van alleen
Een jaar van wat zonneschijn
Een jaar dat niet genoeg scheen

Een jaar van vervliegende dromen
Een jaar dat karakter bouwt
Een jaar waarin tranen blijven komen
Een jaar van wonden vol zout

Maar ook een jaar
Waarin ik mijn tanden zet
Ik ben geenszins klaar
Op mijn blazoen geen smet

Wat niet zal barsten of breken
Kan alleen maar groeien
Ik ben wat stiller maar zal weer spreken
Wat dood lijkt zal weer opbloeien

De settings staan op hard
Easy is ook niet wat ik wil
Ik word sterker door smart
En spreek ook al ben ik stil

En al is er veel geleden
In een hele korte tijd
Blijvend vooruit soms met wankele schreden
Maar nooit zal ik opgeven in deze strijd

Dus laat dit jaar mij maar raken
Laat mijn hart maar bloeden in stromen
En ook al lijk ik soms te wankelen of te kraken
Niets voelt beter dan rampspoed overkomen