Voegen.
Toekomst gericht
toont het wat duister
de kerk vergrijst , lijkt in verval.
Toch spreekt Gods woord
Van hoop en toekomst
Van een verrijzing uit het dal.
Wij voelen iets van
een diaspora gebeuren
Waar Israël mee was omkleed
Iets van banneling
In eigen land nu
Waar ’t volk Christus steeds meer vergeet.
Leven in Hem
Is nieuw geboren
dankbaar in deze wereld staan.
Levende steen in
Zijn omhulsel
daarin gevoegd , volledig gaan.
Groeien in liefde
die uit te dragen
Lijkt soms voor ons een te hoog recept
Doch Pinksteren
bracht hemelse allure
waarin van Heilige Geest is gerept.
Als Kracht die in
ons hart wil tronen
het duister ombuigt in het Licht
Waarin God ruimte schept
Hem te beminnen
Onmacht voor Gods mogelijkheden zwicht.
th
| september: | Maandag, september 28, 2020 23:26 |
| Bewonderenswaardig in onverwoestbaar geloof dat draagt Teun. Heel mooi. Vriendelijke groet. | |
| Anneke Bakker: | Maandag, september 28, 2020 10:41 |
| Laten wij dan het cement zijn om de stenen aaneen te voegen Teun.Jij zou zo de voegspijker kunnen hanteren, getuige dit diepzinnige gedicht dat ktacht uitstraalt. Mooie dag gewenst. Anneke |
|
| Auteur: teun hoek |  
|
|
| Gecontroleerd door: teun hoek | ||
| Gepubliceerd op: 28 september 2020 | ||
| Thema's: | ||