Je gezicht groeit steeds meer dicht, mijn liefste wicht

Smolt ooit voor je lach die ware liefde ontrolt, nu gestold

In vol licht lach je verplicht, in het duister zo ontwricht

Je woorden opgebold als je lief fluistert, als je schreeuwt uitgehold

Stembuiging, in een fractie van een seconde heb je je liefde hervonden

Je woordenreeks gaat zo snel en schel dat ik bang word voor je onderhuidse, verborgen hel

Zo zonde dat alleen aan je honden je hart onvoorwaardelijk hebt verbonden

Elk intiem moment met jou is een zeepbel: het ene moment het liefste spel, het andere moment plots een rel

Zijn geen communicerende vaten, wil je nooit gaan haten maar gewoon elkaar laten als we langs elkaar heen praten

Minder is meer, ga niet zomaar tegen me tekeer, wees niet zo kwetsbaar als een veer. Hou van je, steeds maar weer!

Mijn eeuwige trouw zal alles uitpraten als je je doen en laten wanhopig zoekt in al onze vervaagde hoeken en gaten

Nooit meer je tranen in het meer van oud zeer. Ik ga door wind en weer voor je als een verliefde, verkleumde ijsbeer