In deze seance
in deze seance
ik hoorde
je stem in
zachte muziek
een hand streelde
mijn haar op de
rand van dromen
ik wist dat
jij zou komen
het was voorzegt
ook voor de muziek was
al een bijrol in deze
seance weggelegd
het was geen mystiek
uit onbekende verten
die mistig schimden
maar een gewoon
menselijk contact in
gezamenlijk dromen
we voelde warmte in
een tintelend ervaren
waar zachtheid spanning
rondde in energieën
die in extravagante
kleuren vurig paarden
later opgelicht
uit het aardse bed
van de kleine beperking
zij lieten ons met een bijna
hemelse glimlach naar
ons eigen nirwana gaan
Reacties op dit gedicht
| Compostje: | Vrijdag, oktober 02, 2020 17:02 |
| Muziek als verbindende klanken, klimmend als rijkdragende druivenranken... Grtjs, Compostje |
|
| Anneke Bakker: | Vrijdag, oktober 02, 2020 13:37 |
| Laat het gedroomde geen desillusie zijn Wil. Mooi gedicht en fijn weekend zou ik zeggen. Anneke |
|
| teun hoek: | Vrijdag, oktober 02, 2020 09:11 |
| van groots allure. th | |
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: wil melker | ||
| Gepubliceerd op: 02 oktober 2020 | ||
| Thema's: | ||