Vallen tot de bodem
Blijvende littekens,
In de steek gelaten,
Tot alles kapot is,
In mijn eentje door het leven.
Teleurstellende leugens,
Iemand volledig vertrouwen,
Pijn hebben tot op het bot,
In mijn eentje rennen door het vuur.
Gevoelloze woorden,
Raken dieper dan kan,
Borrelen op naar de oppervlaktes,
Tot ik weer val op de bodem.
In de steek gelaten,
Tot alles kapot is,
In mijn eentje door het leven.
Teleurstellende leugens,
Iemand volledig vertrouwen,
Pijn hebben tot op het bot,
In mijn eentje rennen door het vuur.
Gevoelloze woorden,
Raken dieper dan kan,
Borrelen op naar de oppervlaktes,
Tot ik weer val op de bodem.
Reacties op dit gedicht
| Compostje: | Zaterdag, oktober 03, 2020 12:07 |
| vermoeiend maar blijven geloven in het goede, schrijven is en eerste stap. Grtjs, Compostje |
|
| stampertje het rukkonijn: | Vrijdag, oktober 02, 2020 20:05 |
| Sterkte Hopelijk komt alles goed. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Lichtengel | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 02 oktober 2020 | ||
| Thema's: | ||