Donker licht
donker licht
ooit zag ik jou
even vervagen
alsof je gedragen
werd door donker licht
ik miste het zicht
waar contrasten
altijd vorm gaven
bleef alles beslagen
jouw vervloeien
in ruimte leek een
onomkeerbaar proces door
mijn schreeuw stopgezet
alles werd direct
gereset naar de
laatste werkelijkheid ik
was je gelukkig niet kwijt
door een breuk
in de tijd verloren wij
elkaar uit het oog terwijl
onze liefde niet boog
in een schitterend
aura heb jij een stralend
entree gemaakt terwijl ik
het angstzweet nog draag
wil melker
04/10/2020
Reacties op dit gedicht
| Compostje: | Maandag, oktober 05, 2020 12:03 |
| Wat een fraaie 'welcome back' zeg. Schoon. Grtjs, Compostje |
|
| Anneke Bakker: | Zondag, oktober 04, 2020 18:22 |
| Na het donker wordt het vanzelf weer licht. Droog daarom het angstzweet zodat je beiden kunt stralen. Mooie avond Wil. Anneke |
|
| teun hoek: | Zondag, oktober 04, 2020 11:36 |
| geluk dat terug keert th |
|
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: wil melker | ||
| Gepubliceerd op: 04 oktober 2020 | ||
| Thema's: | ||