Gods smidse
gods smidse
ik zag hoe
jij lachte
naar de laatste
vlammetjes in
het vuur jij kende
hun levensduur
jouw adem
blies nieuw leven
in de ziel van wat
smeulende resten
wakkerde geesten
aan om verder te gaan
zoals zij
vroeger loeiden
in rood en blauw
samen vloeiden
tot de immense
hitte van gods smidse
waar weerbarstig
ijzer gebogen werd
gesmeed met de hamer
naar zijn beeld en
gelijkenis tot verrijking van
de paradijselijke prematuur
wil melker
10/10/2020
Reacties op dit gedicht
| Dirk Hermans: | Zaterdag, oktober 10, 2020 20:10 |
| Een heel bijzonder gedicht | |
| teun hoek: | Zaterdag, oktober 10, 2020 11:12 |
| opwekkend th | |
| Compostje: | Zaterdag, oktober 10, 2020 10:51 |
| Ik zag de gensters vliegen en voelde welke wind nieuw leven en alan kan inblazen, mooie symboliek Wil. Grtjs, Compostje |
|
| Anneke Bakker: | Zaterdag, oktober 10, 2020 08:22 |
| Hoe mooi zijn jouw dankbare woorden die je op Gods aambeeld hebt gelegd Wil. Fijn weekend wens ik je. Anneke |
|
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: wil melker | ||
| Gepubliceerd op: 10 oktober 2020 | ||
| Thema's: | ||