Zonder verleden
zonder verleden
ik heb
de lijnen
zien verschijnen
in je ooit
rimpelloos gezicht
heb ze
mogen lezen
jij was niet voor
een strakke huid
zonder verleden
in samen
ervaren lazen
wij de jaren
in hun zorgen
en diep verdriet
maar nooit
zijn wij de ogen
vergeten waar
een zee van lach
zijn rimpelingen gaf
die de gezichten
deden glimmen
van vrolijkheid en
doorleefd plezier
van allen hier
wil melker
13/10/2020
Reacties op dit gedicht
| Compostje: | Woensdag, oktober 14, 2020 19:06 |
| Ruw een zachte wijsheid in één... Grtjs, Compostje |
|
| Mamke: | Dinsdag, oktober 13, 2020 16:46 |
| Prachtig! Van een "getekend" gezicht lees je het leven af! Liefdevol geschreven... | |
| teun hoek: | Dinsdag, oktober 13, 2020 09:52 |
| dus met een goed verleden th | |
| Anneke Bakker: | Dinsdag, oktober 13, 2020 09:11 |
| Tussen plooien van verdriet, ongetwijfeld lachrimpels Wil, laat ook hier de natuur haar gang maar gaan zou ik zeggen. De zon schijnt weer, fijne dag gewenst. Anneke |
|
| saskia_deen: | Dinsdag, oktober 13, 2020 06:46 |
| fijn | |
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: wil melker | ||
| Gepubliceerd op: 13 oktober 2020 | ||
| Thema's: | ||