paradijs
Paradijs,
voor mij is geen plaats.
Het is een ruimte die je hebt gecreeerd
op de vleugels van de wind.
Paradijs
is waar ik je heb ontmoet
en waar mijn gedachte voor een keer
ging op mute.
Het is waar je ogen
op mijn lichaam liggen en
al mijn verlangens veranderen
in echt vuur!
Elke keer dat je me aanraakt
en waar je me ook kust,
altijd zo voorzichtig,
dat voor mij is al
paradijs.
Maar het is meer,
paradijs zijn woorden
zo lief en zacht gesproken,
dat kan alleen maar worden gedroomd.
Stromend op je adem,
gedragen op je lippen.
Paradijs,
is het parfum van de maan.
De nooit eindigde aroma van testosterone,
nachthemden en wijn.
Maar paradijs is meer,
het is de overvloed van redding
dat je schenkt recht in mijn schoot.
Het soort dat mijn dorst lest en
mij laat smeken om nog meer.
Paradijs,
is magisch,
hoe meer je knijp, hoe meer ik breek
vrij!
Paradijs is een ruimte die je hebt gecreeerd
op de vleugels van de wind.
Reacties op dit gedicht
| Dirk Hermans: | Donderdag, oktober 22, 2020 20:25 |
| Mooi sterk verwoord | |
| teun hoek: | Vrijdag, oktober 16, 2020 09:50 |
| ruimte th | |
Over dit gedicht
| Auteur: saskia_deen |  
|
|
| Gecontroleerd door: saskia_deen | ||
| Gepubliceerd op: 16 oktober 2020 | ||
| Thema's: | ||