Tussen Lisdodde en riet 
zingt een vogeltje zijn lied 
overgoten met zachte zonnestralen
die met moeite naar benden dalen
buitelende okergele populierbladeren 
tonen een tafereeltje om in te kaderen 
wirwarrige compositie 
zonder ambitie
dit alles aanschouwend vanop een bank 
luisterend naar fluisterende populierenklank
duikt het vogeltje terug in het Riet 
waar geen mens hem nog ziet