20 jaar terug besloop mijn toenmalige onvergeeflijke vriendin me in de rug

Voelden ons beiden verlaten in het onvindbare huis vol gaten

Mijn bultrug van loodzware nukken doodde haar geest als een drug

Ons liefdesverdriet bleef er in alle staten waar niemand over kon praten

20 jaar later hoorde ik op cassette een vrouwenstem, zette me klem

Gewoon een opname van een familiefeest maar iemand gilde als een beest

Verscholen in de duinen bij Haarlem trapte mijn Jennifer op de rem

Van haar hield ik nu het meest maar mijn vriendin van 20 jaar terug voelde als terug van weggeweest

Jennifer kon onze zoektocht niet meer aan en staarde naar de maan

Mijn radar kwam uit op een badhuis, daar voelde het niet pluis

Slechts 1 lamp scheen er en gaf een tipje van de sluier van waan

Volstrekt uniek was er een gangenstelsel vol gruis als een kluis

Pas onder de grond ontlook een oude wond, letterlijk tussen de stront

Zagen een gedaante van een naakte vrouw die blauw zag van de kou

'Waarom maak je het zo bont?', voelde mijn moed zakken naar de afgrond

Wat nu komt voelt zo rauw, dat beschrijven doe ik niemand aan, voelt ontelbare keren in de verloren liefde als 'au'