hemelhoge herinneringen
hemelhoge herinneringen
natuurlijke begeerte
vervlogen in de eeuwigheid
geluk verwaaid
en meegenomen door de wind
het enige wat rest zijn dan
hemelhoge herinneringen
christa
Over dit gedicht
| Auteur: christina |   
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 21 oktober 2020 | ||
| Thema's: | ||