Verwarring (Linda)
Verwarring
Verwarring in een persoonlijkheid
Het werden er steeds meer
Zo door de tijd
Wie is nou wie
En wie zegt nou wat
Verwarring diep in haar eigen ik
verdriet wat niemand
Helemaal niemand ziet
Maar haar wel langzaam verstikt
Naar wie moet ze luisteren
Met wie moet ze gaan
Verwarring in haar omgeving
Belet haar een normaal bestaan
Moeten wij haar alleen laten staan
Of een open hand toe reiken
Zodat we tenminste nog
Haar eigen ik
Kunnen proberen te bereiken
Te veel stemmen in haar hoofd
Wie zegt nou wat en wie is wie
Ze is al zo
Van haar eigen ik beroofd
Te veel stemmen
In haar onrustig hoofd
Het verlangen
Naar dat vrije kind in haar
Dat is wat ik zie
Ik reik je mijn hand
En neem je veilig mee
Naar dat vrije kinderland
Kom pak maar mijn hand
Ik zal je voorgaan
Zal je niet alleen laten staan
Liefs Jet
Verwarring in een persoonlijkheid
Het werden er steeds meer
Zo door de tijd
Wie is nou wie
En wie zegt nou wat
Verwarring diep in haar eigen ik
verdriet wat niemand
Helemaal niemand ziet
Maar haar wel langzaam verstikt
Naar wie moet ze luisteren
Met wie moet ze gaan
Verwarring in haar omgeving
Belet haar een normaal bestaan
Moeten wij haar alleen laten staan
Of een open hand toe reiken
Zodat we tenminste nog
Haar eigen ik
Kunnen proberen te bereiken
Te veel stemmen in haar hoofd
Wie zegt nou wat en wie is wie
Ze is al zo
Van haar eigen ik beroofd
Te veel stemmen
In haar onrustig hoofd
Het verlangen
Naar dat vrije kind in haar
Dat is wat ik zie
Ik reik je mijn hand
En neem je veilig mee
Naar dat vrije kinderland
Kom pak maar mijn hand
Ik zal je voorgaan
Zal je niet alleen laten staan
Liefs Jet
Reacties op dit gedicht
| little fly: | Dinsdag, januari 13, 2009 15:50 |
| Een gedicht waar ik mezelf ook in herken, ik, Linda, ben ook beroofd van mijn eigen ik.. Liefs, Linda |
|
| Hans Winter: | Maandag, juni 03, 2002 23:32 |
| Dit is Jet op haar best, goed voorbeeld doet goed volgen, groetje, Hans |
|
| Jacobs Ivan: | Zondag, juni 02, 2002 19:37 |
| heel mooi gedicht !! | |
| michris: | Zondag, juni 02, 2002 19:26 |
| lief, troostend en bemoedigend, als we als mensen onze handen reiken naar elkaar, heb ik vertrouwen liefs, michris |
|
| waterval: | Zondag, juni 02, 2002 14:54 |
| met zo'n lief gedicht heb je de juiste snaren geraakt.... héél mooi ..... |
|
| paardekooper: | Zondag, juni 02, 2002 12:34 |
| Hier zal ze steun aan hebben Jet echt waar. Ook wij hebben een dochter die m.p.s. heeft ik weet wat het is. Liefs Ria. |
|
| Jet van keken: | Zondag, juni 02, 2002 10:56 |
| Print jij dat maar uit hoor lieverd, met alle liefde geschreven voor je. Liefs Jet |
|
| linda vangheluwe: | Zondag, juni 02, 2002 10:48 |
| stilte geen woorden voor. bedankt jet. liefs linda :) mag ik het printen en in mijn dag boek plakken,zou het niet beter hebben kunnen uitleggen......... |
|
| darkmind: | Zondag, juni 02, 2002 10:37 |
| heel lief gedicht sterkte, Hendrik |
|
| christina: | Zondag, juni 02, 2002 10:10 |
| Wat ben je een schat lieve Jet Dikke knuffel en ook een voor Linda Liefs je mailpaal Christa |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Jet van keken |  
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 02 juni 2002 | ||
| Thema's: | ||