Na het avondeten 
knus gezeten
in een zetel in een hoek
met een lekker boek 
gure herfstwind streelt rolluiken 
heerlijk onder een deken duiken 
zalig om binnen te zitten 
literair of poëtisch weg te pitten 
zolang er niets wordt stuk gewaaid 
of het dak wordt weg gemaaid 
want dan doffe ellende 
om uit te roepen wat een bende 
doch terug naar de orde van de dag 
met dat boekje als het effe mag 
genieten van de gure herfstwind 
als een onbezorgd spelend kind 
elk geluidje oppikkend 
af en toe schrikkend 
om dan weer relaxed te zijn 
opgaand in de verhaallijn