Herfstlandschap
​

Toen ik onlangs
door het herfstlandschap liep
dacht ik aan de mooie oude tijd
die veel herinneringen opriep
dat gevoel was zo apart
 
nu loop ik in jouw schaduw
onder kalende bomen
de wind verwaait het blad
het is de stilte als gezelschap
en een zilvergrijze meeuw
 
je houd  mijn handen niet meer vast
voelt als een stille schreeuw
als schaduw uit het hemels landschap
rusten jouw handen in mijn hart
 
*
 
Anneke