Een nieuwe lijn,
Der verwachting,
Niet meer terugkijken,
Met pure schaamte,
En zelf-minachting,
Kop op,
Met het gezicht naar de horizon,
Niet meer naar beneden kijken,
Uit pure schaamte,
Dit is hoe het begon,
Al heb ik het zelf vernield,
Ieder eind, had een begin,
Nog één keer terugkijken,
Het dwingen een plek te geven,
Ik zit er niet meer middenin,
Ik weet wie ik ben,
Wat ik heb gedaan,
Als ik er maar aan wen,
Kan ik er weer staan,
Mijn vizier staat open,
Mijn gedachten op scherp,
En in plaats van hopen,
Heb ik alles in de hand,
Het is maar net,
Waar ik mijn blik op werp,
Dat ik zelf kies voor een strijd,
Waarom bedacht ik dat eerder niet?
Me zo laten uitwringen,
Ik zal het nooit meer laten gebeuren,
Dat iemand mijn ware ik ziet.