seizoenen
Vier seizoenen.
De lente
Is het geen wonder
Na de koude winter
Gaat alles in bloei
En hoor ik vogels fluiten
De zomer
Ik bewonder en deel
Een zonnige groet uit
Zachtjes en heel stilletjes
Blaas ik de zomer weg
De herfst
Vallende bladeren
Een grauwe wind
Uitverkorenen bloemen
Rustend in een winterslaap
De winter
Donkere dagen in stilte
Mogen wij genieten
Van het lichtje dat schijnt
Want ook wij zullen kaarsen branden
De lente
Is het geen wonder
Na de koude winter
Gaat alles in bloei
En hoor ik vogels fluiten
De zomer
Ik bewonder en deel
Een zonnige groet uit
Zachtjes en heel stilletjes
Blaas ik de zomer weg
De herfst
Vallende bladeren
Een grauwe wind
Uitverkorenen bloemen
Rustend in een winterslaap
De winter
Donkere dagen in stilte
Mogen wij genieten
Van het lichtje dat schijnt
Want ook wij zullen kaarsen branden
Reacties op dit gedicht
| Aquarel: | Woensdag, september 04, 2024 21:56 |
| Heel mooi gedicht... Liefs, Aquarel |
|
| Anneke Bakker: | Zaterdag, oktober 31, 2020 08:17 |
| Elk seizoen toont haar eigen schoonheid Tulpje, dat heb je hier fijntjes verwoord. Mooi weekend. Anneke |
|
| teun hoek: | Vrijdag, oktober 30, 2020 16:00 |
| een jaar in notendop. th | |
| Hans Winter: | Vrijdag, oktober 30, 2020 13:15 |
| lager licht ons verlangen van binnen uit gedragen de kringkrans in. hans |
|
Over dit gedicht
| Auteur: tulpje | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 30 oktober 2020 | ||
| Thema's: | ||