Juist die pijn
juist die pijn
het kijken
is anders geworden
een intens begrijpen
maar dan zonder woorden
waar begrip
altijd de lach kleurde
is nu de blik het
nieuwe gebeuren
wij zijn terug
kunnen niet meer
over de brug komen
om samen te dromen
het afstand
houden raakt ons
tot in het diepst
van onze ziel
daar waar ieder
zijn essenties heeft
geborgen tegen
grote en kleine zorgen
in dat niet meer
mogen delen lijkt
het alsof de ander ons
niet meer kan schelen
juist die pijn
kent geen medicijn
alleen op de wereld
moet afgrijselijk zijn
wil melker
02/11/2020
Reacties op dit gedicht
| teun hoek: | Maandag, november 02, 2020 13:31 |
| het duurt te lang Wil. vergroot de eenzaamheid. th |
|
| Anneke Bakker: | Maandag, november 02, 2020 09:28 |
| Zo diep voelbaar Wil, jouw woorden raken tot op de bodem van de ziel, Pijnlijk mooi gedicht. Anneke |
|
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: wil melker | ||
| Gepubliceerd op: 02 november 2020 | ||
| Thema's: | ||