Vage woorden
vage woorden
wind lispelt
vage woorden
door het schaarse blad
zij zijn nog
uitverkoren om de
boodschapper te horen
als dadelijk ook op de
schoongeveegde grond
de mededeling komt
jij lacht en ziet
takken driftig zwiepen
in hun schrijverij
net als het blad horen
zij er in samenspraak
ook helemaal bij
ik zie jou de stammen
met liefde omarmen
voor gezamenlijke hugs
de winter moet nog
komen maar jouw warmte
belooft hen al mooie dromen
wil melker
20/11/2020
Reacties op dit gedicht
| M-Rose: | Zondag, november 22, 2020 15:55 |
| emotie van blad tot nerven | |
| slaaf Jacob: | Vrijdag, november 20, 2020 15:12 |
| Heel mooi die warmte en liefde voor de grove structuur tot het fijne blad. | |
| teun hoek: | Vrijdag, november 20, 2020 11:35 |
| toch spreekt warmte. th | |
| Anneke Bakker: | Vrijdag, november 20, 2020 10:18 |
| Ale de boodschapper komt met versoepelingen mogen we misschien ook weer huggen. Maar de wind blaast het virus nu nog door kale takken . Ik hug voorlopig mijn handen op de rug van mijn kroost. We wachten vol spanning af. Mooie dag gewenst. Anneke |
|
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: wil melker | ||
| Gepubliceerd op: 20 november 2020 | ||
| Thema's: | ||