Het Hof van Eden

Hof van Eden

Het was nog stil in dat bos zo vroeg op de dag,
slechts enkele vogels lieten zich al horen.
Toen openden zich ineens de bomen
en stond ik aan de rand, verrast bij wat ik zag.
Een vredig tafereel dat ik niet mocht verstoren,
een immens heideveld tot volle bloei gekomen.

Daar aan de rand van dat bos waar ik toen stond
genoot ik minutenlang, had mij niet meer bewogen,
van de harmonie op dat moment bewust.
Ik keek langzaam in het rond
en streelde wat ik zag met mijn ogen,
dat prachtige stuk natuur in volle rust.

Wolken vlinders vliegend zonder enig gerucht
boven een bloeiend heideveld dat glooiend wegliep
tot waar ik het bij het mistig einder verloor.
En boven mij ergens in de lucht
een eenzame hoge vogel die mij riep,
zwak hoorbaar klonk zijn kreet tot mij door.

En om mij heen klonk uit die paarse gloed
een diep geluid, zacht en sonoor.
Het bijenvolk dat ik hoorde zingen,
dronken van al de honing in overvloed
zongen ze als een Russische mannenkoor
terwijl ze van bloem naar bloem gingen.

Lang heb ik die morgen daar gestaan,
besefte dat deze natuur voor ons al is verloren,
geen langer bestaan voor het Hof van Eden.
Ik besloot niet verder te gaan,
deze natuur mocht ik niet verstoren
en stil keerde ik terug op mijn schreden
------------------

Geschreven door

Ruud Grootveld

Reacties op dit gedicht

Ruud Grootveld vindt het leuk als je reageert op dit gedicht Nog geen account bij Gedichten-Freaks? Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres

Hans Winter:	Zondag, november 22, 2020 13:38
hoe woelig ook onder ogen genomen, de wereld weer in ons beheer als eerst tot een tuin recreëren tot ons goed om te doen als toen groentjes thuis, dat aloud visioen keer op keer in ommekeer in ere houden roepe ons toe... groetje, hans

Ruud Grootveld:	Zondag, november 22, 2020 06:42
Hartelijk dank voor jullie lovende woorden. Ben in mijn jonge jaren veel in de natuur geweest.

slaaf Jacob:	Zondag, november 22, 2020 01:02
Heel mooi zie het zo voor me gebeuren. Heb zelf altijd veel genoten in bos en duin , heide. komt heerlijk naar boven . Groetjes en Geluk Jacob.

Dirk Hermans:	Zondag, november 22, 2020 00:26
Een zeer sterk gedicht mooi opbouwend gebracht knap gedaan

Over dit gedicht

Auteur: Ruud Grootveld
Gecontroleerd door: christina
Gepubliceerd op: 21 november 2020
Thema's: [Natuur]