Niet weer
De eerste lockdown was vertragen
in het dagelijks leven.
We leerden onze buren weer kennen.
We gingen bij oma aperitieven
en zij voelde haar hip en jong.
Maar de tweede is er teveel aan.
Sommigen zien het niet meer zitten.
Oudere eenzame mensen
zijn het er slechts aan toe.
Nu de Kerst en het Nieuwe jaar
in aantocht is.
We stelden ons een familiebijeenkomst voor
gezellig keuvelen, helaas!
We mogen het vieren met ons eigen gezin!
Willen we dat, neen, maar het moet.
Maar goed, een burger heeft niet te kiezen.
De dingen zullen komen zoals ze komen,
dat weten we.
Wat dan, in het slechtste geval?
Wat kan ons helpen?
Verhalen, allicht,
van mensen die op de plek hebben gestaan
waar wij niet naartoe willen.
Mensen die er zijn geweest.
Dat punt waarop je denkt,
‘ik kan niet meer’
om vervolgens te horen dat de
eindmeet nog een beetje verder ligt.
Hou moed en als we ons aan de regels houden
kan alles weer goed komen.
2020 staat voor altijd in ons geheugen
gegrift.
Het zal nu de tijd voor en de tijd na Corona zijn
net of we de tijd voor en na de oorlog.
Claire Vanfleteren ©