Morgen.
Het begon zo vaag, de dag van vandaag.
Ogen net open, moeite met lopen,
wankel uit bed, kop koffie gezet.
Eitje in de pan, en hup weer de man.
Toen... opweg naar de stad, opweg naar een baan.
Ver weg van mijn schat, wat heb ik gedaan?
Of beter..... wat niet, ben ik echt de zwarte Piet?
Het uitzendburo wat een geklojo.
"Zegt U het maar!" zegt ze zuur,
ik kom voor een baan wat vang ik per uur?
Verwachtingsvol kijk ik naar haar, ze zit aan haar neus
en speelt met d'r haar.
Maar nee hoor,... weer niets, dus in weer en wind terug op de fiets. Echt op een dag als deze, zit alles tegen.
Eindelijk weer thuis, thuis op de bank, koffie loopt door
geen cent op de bank.
Langzaam slurp ik mijn koffie weg, ik denk aan morgen,
heb ik dan succes? of toch...................................................
gewoon weer pech.