Hogen bomen
Ik kijk naar beneden.
Ik kijk omhoog.
Nederig klein tevreden
met een traantje in mijn oog.
Zoveel verdwenen wat hoog is geweest
zo voelbaar zo zichtbaar in lichaam en geest.
Zoveel hogen bomen
die blijven altijd staan.
Zij geven nog hun dromen
laten harten vol liefde slaan.
Zij Laten ons lachen zij laten ons zingen
zie en voel hun goede dingen.
Gerardo: | Maandag, november 30, 2020 23:07 |
Hoge oude bomen dragen veel met zich mee, dat zie je en voel je soms. | |
Pascal Janssen: | Maandag, november 30, 2020 22:29 |
Mooi, leest lekker vlot weg. | |
Clarice: | Maandag, november 30, 2020 22:26 |
Mooi gedicht, zij hebben inderdaad iets speciaals en als ze met velen samen staan lijkt het net of je in een sprookjesbos loopt. Gts, Clarice | |
Dirk Hermans: | Maandag, november 30, 2020 20:46 |
Mooi | |
teun hoek: | Maandag, november 30, 2020 16:20 |
zuurstof vanuit. mooi th |
|
Anneke Bakker: | Maandag, november 30, 2020 13:47 |
Rustpunten voor vermoeide vogels die er ook hun nesten hebben gebouwd. Mooike Jacob, succes hiermee en fijne middag. Anneke |
|
stampertje het rukkonijn: | Maandag, november 30, 2020 13:19 |
Liefdevol Mooi geschreven |
|
Auteur: slaaf Jacob | ||
Gecontroleerd door: de redactie | ||
Gepubliceerd op: 30 november 2020 | ||
Thema's: |