Je gaat vallen,
terwijl je wil opstaan.
Je zal stilstaan
terwijl je wil verdergaan.
Je hoofd gaat stijgen
Terwijl je uw hoofd
wil laten zwijgen.
Je gaat Lopen,
terwijl je eigenlijk wou joggen.
Sociaal zijn
Terwijl je de mensen wil bloggen.
Kijken terwijl je je ogen wil sluiten.
Jij binnen,
en iedereen is buiten.
Omringt door vier muren,
De teller van de klok telt
Je eenzame uren.
Ik ben het al zo gewoon,
Dat ik mij er niet meer aan stoor.
Mijn emoties kennen geen
grote hoogtepunten meer.
alles speelt zich af,
En ooit ga ik er onderdoor
Voor vele onherkenbaar,
En ongewoon.
Bij mij is het gewone leven
nog wel denkbaar,
Maar daar mee inleven,?
Is ondenkbaar.
emotioneel ben ik
Oneven
Met het rationeel denken
In dit leven.