Vleugel gevrij
vleugel gevrij
ik heb
de bloemen
in je voetsporen
zien groeien
zij markeerden
in bloeien
het pad van wij
nog vaagjes
naastgelegen
wat wilde
vegen verwaaid
en ongebaand
in een naamloos
tegenstreven
waren ooit
een stel uit
chaos en obstakels
verbinding was
er wel maar nooit
iets van een door ons
gedragen perspectief
wij waren vrij
de wereld nabij
aan onze voeten
wij ademden dat
ongebonden zoete
in vederlicht
vleugel gevrij
wil melker
11/12/2020
Reacties op dit gedicht
| slaaf Jacob: | Vrijdag, december 11, 2020 19:44 |
| Blijf genieten Wil van dat vleugel gevrij heel mooi het perspectief het groeien uitdelen zien. Groetjes en Geluk Jacob. | |
| Anneke Bakker: | Vrijdag, december 11, 2020 15:25 |
| Blijf de bloemen goed besproeien Wil dan gedeien ze goed en het perspectief blijft vederlicht, want als je dat niet doet word je beiden vleugellam, Fijn weekend. Anneke |
|
| teun hoek: | Vrijdag, december 11, 2020 11:37 |
| mooie herinnering. th | |
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: wil melker | ||
| Gepubliceerd op: 11 december 2020 | ||
| Thema's: | ||