Kleinkind
Dat ik het nog eens mee mocht maken,
toen je op het eerste stuk van jouw leven,
bij ons kwam en soms maar voor even,
de vertedering mijn hart toen al zo zou raken.
Dat ik dan mijn kleinkind op mocht vangen
dat juichend op mij toe kwam knellen,
dat ik haar armpjes om mijn nek voelde knellen
en een vochtig mondje op beide wangen.
Dat ik dan met haar op de stoel gezeten,
op haar krullenbol neer kon kijken,
zachtjes over de rosse krullen kon strijken,
gouden momenten om niet te vergeten.
Dat een hoopje mens, zo onbevangen en puur
zo vertrouwelijk tegen je aan ligt,
je dan zo gelukkig kan maken en je hart verlicht,
zulke momenten zijn kostbaar en soms van korte duur.
Wat bestendig lijkt, verwaait vaak met de wind,
koester daarom elk gelukkig moment
en wees dankbaar dat je ze ooit hebt gekend,
die kleine edelsteentjes tussen al het grind.
De tijd gaat snel voort, maar al jaren lang
staat daar nu af en toe een mooie jongedame
komt ze met haar moeder samen,
voel ik sterke armen en een zoen op elke wang.