We spreken af
We spreken af
Ik mocht naar de middelbare school.
De eerste dag nam de leraar
welwillend het woord:
“we spreken af dat we tijdens
de les zwijgen in de klas.
De leraar zei autoritair
hoe het moest en probeerde zijn
bevel als een afspraak te verpakken.
Hij had het enkel over zichzelf.
Maar deed alsof hij de mening
vertolkte van de hele groep,
misschien wel van de halve
wereldbevolking.
De laatste maanden dacht ik vaak
aan die arme man terug.
Reeds lang geleden werd hij
vakkundig gecremeerd,
maar zijn belerende toontje
dat ik uit onze samenleving
verdwenen achtte, is helemaal terug.
Sinds de coronacrisis lopen er weer
schoolmeesters rond die het volk
toespreken alsof wij kleine kinderen zijn.
Ook het dreigen met straffen klinkt als vroeger:
“hoe de Kerst zal verlopen, hangt
volledig af van wat we deze week doen.”
Die woorden waarmee we sinds
de coronacrisis worden toegesproken,
net alsof we allemaal onverantwoordelijke
kiekens zijn,
die best heel onderdanig blijven
anders zwaait er wat.
Ik zal gauw weer volwassen zijn.
Ik ben bereid mij af te sluiten van de wereld.
Claire Vanfleteren ©
Ik mocht naar de middelbare school.
De eerste dag nam de leraar
welwillend het woord:
“we spreken af dat we tijdens
de les zwijgen in de klas.
De leraar zei autoritair
hoe het moest en probeerde zijn
bevel als een afspraak te verpakken.
Hij had het enkel over zichzelf.
Maar deed alsof hij de mening
vertolkte van de hele groep,
misschien wel van de halve
wereldbevolking.
De laatste maanden dacht ik vaak
aan die arme man terug.
Reeds lang geleden werd hij
vakkundig gecremeerd,
maar zijn belerende toontje
dat ik uit onze samenleving
verdwenen achtte, is helemaal terug.
Sinds de coronacrisis lopen er weer
schoolmeesters rond die het volk
toespreken alsof wij kleine kinderen zijn.
Ook het dreigen met straffen klinkt als vroeger:
“hoe de Kerst zal verlopen, hangt
volledig af van wat we deze week doen.”
Die woorden waarmee we sinds
de coronacrisis worden toegesproken,
net alsof we allemaal onverantwoordelijke
kiekens zijn,
die best heel onderdanig blijven
anders zwaait er wat.
Ik zal gauw weer volwassen zijn.
Ik ben bereid mij af te sluiten van de wereld.
Claire Vanfleteren ©
Reacties op dit gedicht
| slaaf Jacob: | Maandag, december 14, 2020 22:02 |
| Leuk gebracht met die schooltijd erbij die hadden wat te verduren met ons Claire ja gedeeltelijk afsluiten van en voor de wereld. Groetjes en Geluk Jacob. | |
| teun hoek: | Maandag, december 14, 2020 21:45 |
| Claire ik voel dit niet als belering , doch meer als waardering , aandacht voor elkaar althans nu rond corona. h gr teun |
|
| Hans Winter: | Maandag, december 14, 2020 21:31 |
| maar ja, de eerst geprobeerde best wel volwassen aanpak bleek keer op keer niet aan te slaan, de mate heeft me wel verbaasd. groetje, hans |
|
Over dit gedicht
| Auteur: claire vanfleteren | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 14 december 2020 | ||
| Thema's: | ||