De wandeling
De wandeling
Het was een mooie herfstdag
kuierend langs het riviertje door het dal
de oever met een rietkraag begroeit
hier en daar op een verwaaide bloem
nog een gele vlinder stoeit
rust ik een wijle op het half vergane bankje
wind waait over elke riethalm heel rustiek
hoor de golfjes vredig kabbelen als muziek
en boven mij in een berkenboom
fluit een vogel zijn dagelijkse vreugde
zaligheid dit uurtje aan het water maakt me blij
het riet ruist zacht en in mijn breingedacht
bedenk ik de woorden
‘Dommelwater wieg mij zacht’
*
Anneke
Reacties op dit gedicht
| september: | Dinsdag, december 15, 2020 23:36 |
| Prachtig mooi geschreven Anneke. Meewiegend met het dommelwater met liefde voor de natuur in sereniteit. Schitterende parel schrijf je. Liefs | |
| M-Rose: | Dinsdag, december 15, 2020 20:30 |
| met jouw woordenkeuze laat je natuurbeelden bloeien in zachte emo golven | |
| slaaf Jacob: | Dinsdag, december 15, 2020 19:33 |
| Heel fijn gevoel krijg ik met dat knap gevonden woord dommelwater heel mooi gedicht genieten Anneke Groetjes en Geluk Jacob. | |
| waterval: | Dinsdag, december 15, 2020 14:08 |
| zachte woorden die het gemoed strelen, zeer mooi.. groetjes, van ~~~waterval~~~ |
|
| Dirk Hermans: | Dinsdag, december 15, 2020 13:27 |
| Wondermooi de warmte en de energie straalt er zo uit mooi | |
| teun hoek: | Dinsdag, december 15, 2020 10:04 |
| liefelijk en harmonieus, kabbelend water geeft dommelse rust. h gr teun |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Anneke Bakker |  
|
|
| Gecontroleerd door: Anneke Bakker | ||
| Gepubliceerd op: 15 december 2020 | ||
| Thema's: | ||