Huwelijkstragedie

Huwelijkstragedie.

Hun huwelijk was als een huis
een huis niet afgemaakt,
waar eens geborgenheid,
liefde en zorg zou wonen.
Een huis nu in verval geraakt,
waar boosheid en verwijt
zich nog maar vertonen.

Aan een stille weg verscholen
staat nu een ruïne met holle kamers,
vervallen in de tijd,
waar op regen en stormdagen
de geesten nog dolen
die gierend huilen
van wrok, verdriet en spijt.

Geschreven door

Ruud Grootveld

Reacties op dit gedicht

Ruud Grootveld vindt het leuk als je reageert op dit gedicht Nog geen account bij Gedichten-Freaks? Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres

teun hoek:	Zondag, december 20, 2020 17:48
tragisch. th

Pascal Janssen:	Donderdag, december 17, 2020 22:11
Doet me denken aan "onbewoonbaar verklaard" van Marco Borsato. Mooi geschreven, Ruud.

Over dit gedicht

Auteur: Ruud Grootveld
Gecontroleerd door: christina
Gepubliceerd op: 17 december 2020
Thema's: [Huwelijk]