Tussen hemel en aarde

Tussen hemel en aarde

Hoe ver kon je zingen, vliegen

en dan dood gaan,

op zoek naar een toevlucht,

zo niet op de aarde,

misschien ergens,

op een plek

tussen de hemel en
aarde.

Hoe aarzelend en breekbaar

heb je jouw geluk gegrepen,

zo niet in dit leven,

hierna met rust.

Soms was je hart in dienst

van je hoofd,

en soms je hoofd

in dienst van je hart,

de verte riep jou op,

de solitaire momenten
zongen.

Wie had gelijk in deze wereld,

de rationele zielen,

of de gevoelige mensen?

maart 2014

Geschreven door

Horizon01

0

Reacties op dit gedicht

Horizon01 vindt het leuk als je reageert op dit gedicht Nog geen account bij Gedichten-Freaks? Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres

Horizon01:	Dinsdag, december 29, 2020 20:14
Bedankt voor aardige reacties. Groetjes,

slaaf Jacob:	Dinsdag, december 29, 2020 00:12
Het wie luid Wat komt eruit altijd iets dan bestaat geen niets. Mooi neergezet Groetjes en Geluk Jacob.

Hans Winter:	Maandag, december 28, 2020 19:32
op de kruising van hemelse en aardse lijnen ligt ons gelijk, alleen daar bevinden wij ons uiteindelijk thuis. hans

teun hoek:	Maandag, december 28, 2020 17:59
beiden om en om. th

Over dit gedicht

Auteur: Horizon01
Gecontroleerd door: Horizon01
Gepubliceerd op: 28 december 2020
Thema's: [Leven]