Borderline en ik
Samen delen we één lijf, één hoofd, één stel hersenen.
De ene keer ben ik mij en met mij bedoel ik Melissa een goede vriendelijke, mooie, eerlijke, slimme vrouw die heel goed weet wat ze wel en niet wil!
Die een top moeder is en nee niet perfect maar wie wel?
Maar borderline maakt het leven in mijn lijf soms niet zo fijn, de goede kant is super gedreven en impulsief vrolijk, eerlijk en oprecht vol passie en vol liefde!
Gaat door het vuur voor degene van wie ze houdt.
Maar de donkere kant is zwaar zij maakt alles kapot waar ik van hou inclusief mezelf en de mensen om me heen.
Zij vind je bent beter af alleen!
zij kent geen stop, ik vecht al jaren tegen deze boze kant maar niks helpt elke keer zorgt ze er weer voor dat ik in de problemen beland.
We hebben al aardig wat jaartjes met elkaar te maken, je zou denken dat ik er aan gewend zou raken en er mee om kan gaan.
Gezien wij ook samen in hetzelfde lijf bestaan.
Maar helaas deze donkere kant gaat door tot je geen andere uitweg meer ziet dan een eind te maken aan jezelf en je leven en alles waarin je geloofde.
Ze dooft het vuur en waarom vraag ik me af?
Waarschijnlijk door het verleden te weinig liefde teveel gebeurd.
Toch hoop ik op een dag dat ik anders leven mag, zoals de normale mensen dat doen.
Dat de wervelstorm gaat liggen en ik weer kans krijg om mezelf te zijn zoals het weer veranderd in elk seizoen.
De ene keer ben ik mij en met mij bedoel ik Melissa een goede vriendelijke, mooie, eerlijke, slimme vrouw die heel goed weet wat ze wel en niet wil!
Die een top moeder is en nee niet perfect maar wie wel?
Maar borderline maakt het leven in mijn lijf soms niet zo fijn, de goede kant is super gedreven en impulsief vrolijk, eerlijk en oprecht vol passie en vol liefde!
Gaat door het vuur voor degene van wie ze houdt.
Maar de donkere kant is zwaar zij maakt alles kapot waar ik van hou inclusief mezelf en de mensen om me heen.
Zij vind je bent beter af alleen!
zij kent geen stop, ik vecht al jaren tegen deze boze kant maar niks helpt elke keer zorgt ze er weer voor dat ik in de problemen beland.
We hebben al aardig wat jaartjes met elkaar te maken, je zou denken dat ik er aan gewend zou raken en er mee om kan gaan.
Gezien wij ook samen in hetzelfde lijf bestaan.
Maar helaas deze donkere kant gaat door tot je geen andere uitweg meer ziet dan een eind te maken aan jezelf en je leven en alles waarin je geloofde.
Ze dooft het vuur en waarom vraag ik me af?
Waarschijnlijk door het verleden te weinig liefde teveel gebeurd.
Toch hoop ik op een dag dat ik anders leven mag, zoals de normale mensen dat doen.
Dat de wervelstorm gaat liggen en ik weer kans krijg om mezelf te zijn zoals het weer veranderd in elk seizoen.
Reacties op dit gedicht
| Aquarel: | Woensdag, december 30, 2020 07:15 |
| Een zware last om te dragen, Melissa... Voor jou en jouw naasten. Ik wens je veel kracht daartoe. En de nodige steun. Liefs, Aquarel |
|
| Hans Winter: | Dinsdag, december 29, 2020 23:56 |
| veel tussentinten hebben zwart en wit, waar je zo mee zit, gelukkig, want zo ga je pit verwoed op zoek... groetje, hans |
|
| slaaf Jacob: | Dinsdag, december 29, 2020 17:02 |
| Netjes verwoord Barbie je bent goed bezig lees hier weer een mooi stukje van je goede kant.Groetjes en Geluk Jacob. | |
| teun hoek: | Dinsdag, december 29, 2020 10:22 |
| zwaar , bid voor je Melissa, schrijf veel op om tot de kern te komen. Een vrij jaar gewenst. th |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Barbieprincess | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 29 december 2020 | ||
| Thema's: | ||