Het spel van de schimmen op de muur.
Afwisselend donker en licht.
Wisselen elkaar af in een snel tempo.
Ik zie ze op de muur, ze trekken mijn aandacht, en geboeid kijk ik ernaar. Het licht en de schaduw, twee tegengestelden, maar ze hebben elkaar toch nodig. Zonder licht zal er geen schaduw zijn, en zonder schaduw geen licht. Ik kijk en zie hoe ze elkaar najagen, donker en licht in elkaar overlopend.
Een mooi schouwspel om te zien.
Het is net als het leven zelf kan zijn.
Twee tegengestelden kunnen elkaar nodig hebben. Het wordt later op de dag, en de schimmen op de muren vervagen, en de muur wordt een zwart vlak. Totdat een nieuwe dag met zonneschijn aan zal breken. Dan zal het ritueel zich herhalen. Elkaar najagende schimmen, het verrast mij telkens weer en weet mijn aandacht vast te houden.
Donker en licht, wat zouden we zijn zonder?
We hebben beide nodig om te kunnen leven.
Het schimmenspel, licht en donker in elkaar overlopend,mooi om te zien. Een natuurlijk proces, getoond op de muur van mijn huis. Ja, wat kan het leven simpel zijn, soms. Je kijkt en geniet. Totdat de avond het schimmenspel weg zal nemen. Totdat er weer een dag vol zonneschijn zal zijn. De schimmen op de muur en het mystieke ervan ontgaan mij niet. Schimmen op de muur, boeiend voor een ieder die er wat in ziet.