Er was moeder, vader
de tafel zorgvol verdekt
  eet hij de grootste karbonade

kinderen kijken naar vorken
oorverdovend van zwijgen
hangen haar woorden in damp

van de snelkookpan

pikken allemaal een graantje mee

Er is een moeder, vader
stilte beneemt het slikken
en kauwen zonder geluid
de veelzeggende blikken

die eeuwige tijd neemt besluit
mes en vork in krampende vuist
niet meer mee te doen, 't voeden
nog voor er dessert op tafel staat