Ruis.
Ruis.
’t Was niet in vuur
noch stormgeweld
dat Gods stem op de Sinaï tot Elia kwam.
Doch Zijn boodschap
om verder te gaan
In ’t ruisen van de wind vernam.
Veertig dagen
veertig nachten
achtereen door een barre woestijn
op een spijs door
God geschonken
mocht hij daar net als Mozes zijn.
Zoals het volk
eens veertig jaren
zwierf door dit woestijngebied.
Voortgaan mochten
op Gods spijze
’t Beloofde land in het verschiet.
In de stilte van
het ruisen
mogen wij in ons gebed
spreken met de
Allerhoogste
Rekenen op Zijn liefdes belet.
th
Reacties op dit gedicht
| slaaf Jacob: | Dinsdag, januari 12, 2021 09:39 |
| Ja een mooi verhaal Teun Elia 40 dagen gevoed door een engel Getallen en plaatsen die terug blijven komen zoals met Mozes. Wij blijven rekenen mooi Teun. Groetjes en Geluk Jacob. | |
| Hans Winter: | Maandag, januari 11, 2021 20:30 |
| willen verstillen ontnuchtert de wirwarwild gerichte geruchten, in het ruisen rust de verzuchte. hans |
|
| Anneke Bakker: | Maandag, januari 11, 2021 17:57 |
| Ik hoop dat je nu na een hoop gedoe te bereiken bent. Een Bijbelverhaal dat ik niet kende , door jou mooi verwoord in dit gedicht. Mooie avond samen. Anneke |
|
| Ruud Grootveld: | Maandag, januari 11, 2021 14:11 |
| Al ben ik niet zo Bijbelvast als jij teun, ik vindt het een mooi gedicht | |
Over dit gedicht
| Auteur: teun hoek |  
|
|
| Gecontroleerd door: teun hoek | ||
| Gepubliceerd op: 11 januari 2021 | ||
| Thema's: | ||