de gangen in je hoofd
Je mond vertelde duizenden verhalen
telkens met de mooiste lach
Je handen constant in de weer
ze zorgden voor ons dag na dag
Je verhalen werden beetje bij beetje opgeborgen
in de gangen in je hoofd
Ze zijn steeds moeilijker te vinden
alsof ze van je zijn beroofd
Je handen zijn nu als porselein
niet meer constant in de weer
We vertellen je verhalen door
En zien je ooit wel weer een keer
telkens met de mooiste lach
Je handen constant in de weer
ze zorgden voor ons dag na dag
Je verhalen werden beetje bij beetje opgeborgen
in de gangen in je hoofd
Ze zijn steeds moeilijker te vinden
alsof ze van je zijn beroofd
Je handen zijn nu als porselein
niet meer constant in de weer
We vertellen je verhalen door
En zien je ooit wel weer een keer
Reacties op dit gedicht
| slaaf Jacob: | Dinsdag, januari 12, 2021 10:43 |
| Sterkte dat goede voor altijd dankbaar in het hart. Groetjes en Geluk Jacob. | |
| Hans Winter: | Maandag, januari 11, 2021 20:18 |
| lang blijven de klanken van nabijen je bij, lang van dank zo vrij. groetje, hans |
|
| teun hoek: | Maandag, januari 11, 2021 19:25 |
| sterkte. th | |
