Ik bevind me
tussen twee bergen,
en ik schrijf,
mijn woorden,
mijn stem bundel ik
in de richting van
de ene berg,
de echo wordt teruggekaatst
en komt tot mezelf
en dan via mij gaat naar
andere berg toe,
weer komt hij terug
bij mij.
Ik ben de bron van
mijn stem en uiteindelijk
de ontvanger van
mezelf.
Iedere weg heeft de geur
van heimwee,
hier en daar en uiteindelijk
beland ik in mezelf,
alleen als passagier
van dit pad.
Laat de eenzaamheid
schrijven en bezinken.
23-04-2019
| Horizon01: | Dinsdag, januari 12, 2021 11:44 |
| Bedankt Jacob. Groetjes, | |
| slaaf Jacob: | Dinsdag, januari 12, 2021 11:05 |
| Roepen tegen bergen niet in staat de bergen te beklimmen zodat de stem verder draagt. Goed gebracht. Wens dat je ergens je rust kan vinden. Sterkte Groetjes en Geluk Jacob. | |
| Horizon01: | Dinsdag, januari 12, 2021 11:05 |
| Bedankt allemaal voor jullie woorden. Ook extra bedankt Anneke voor je woorden. Groetjes, | |
| Anneke Bakker: | Dinsdag, januari 12, 2021 09:26 |
| In samenspraak met jezelf opent de weg naar de bron om eenzaamheid tegen te gaan Horizon, Schrijf het van je af. IK wens je de juiste weg te gaan. Anneke |
|
| teun hoek: | Maandag, januari 11, 2021 21:56 |
| de echo die uiteindelijk ons zijn bepaalt. th | |
| Hans Winter: | Maandag, januari 11, 2021 20:21 |
| maar misschien tonen wij ons polyfoon, ja juist de dieper dalers noten hun bewogen adem halen. hans |
|
| Auteur: Horizon01 | ||
| Gecontroleerd door: Horizon01 | ||
| Gepubliceerd op: 11 januari 2021 | ||
| Thema's: | ||