Als een bevroren roos.
Als een bevroren roos,
Breek je het blad dood.
mijn hart stompt
in dik geklontert bloed,
dat spat uiteen
op de grond
Mijn hart
Verhard als steen.
En vervalt
in honderd kleurloos broos.
Mijn bloed ontloopt
De voeling bloot,
Een bedoeling
Die voor mij
niet bestond.
Maar mij
Wel overkomt.
Reacties op dit gedicht
| Anno Schrijver: | Zaterdag, januari 16, 2021 16:46 |
| ik voel hem ook, diezelfde pijn, sterkte | |
| teun hoek: | Vrijdag, januari 15, 2021 17:23 |
| sterkte. th | |
| Anneke Bakker: | Vrijdag, januari 15, 2021 13:19 |
| Laat de doornen vallen Werner en pluk de roos, ze zal rijkelijk bloeien in je hart. Heel mooi dit. Fijne middag Anneke |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Werner S |  
|
|
| Gecontroleerd door: Werner S | ||
| Gepubliceerd op: 15 januari 2021 | ||
| Thema's: | ||