Leven met jou
Leven met jou,
Voelt als jezelf niet mogen zijn,
Geen ruimte en geen lucht,
Nooit genoeg pijn.
Leven met jou,
Voelt als overleven,
Eenzaam overeind blijven staan,
Tot alles is gegeven.
Leven met jou,
Voelt als stilstaan in de jaren,
Praten in cirkels,
Over hoe we samen waren.
Leven met jou,
Voelt als rouwen zonder verlies,
Stukje bij stukje,
Tot er niks meer over is.
Voelt als jezelf niet mogen zijn,
Geen ruimte en geen lucht,
Nooit genoeg pijn.
Leven met jou,
Voelt als overleven,
Eenzaam overeind blijven staan,
Tot alles is gegeven.
Leven met jou,
Voelt als stilstaan in de jaren,
Praten in cirkels,
Over hoe we samen waren.
Leven met jou,
Voelt als rouwen zonder verlies,
Stukje bij stukje,
Tot er niks meer over is.
Reacties op dit gedicht
| slaaf Jacob: | Zaterdag, januari 16, 2021 18:52 |
| Wens je de kracht om eruit te komen en weg te vliegen naar de vrijheid Lichtengel. Groetjes en Geluk Jacob. | |
| Anno Schrijver: | Zaterdag, januari 16, 2021 16:30 |
| deze woorden raken mijn hart, heel intens | |
| Compostje: | Zaterdag, januari 16, 2021 13:07 |
| Hoe erg is dat, een verstikkende relatie... Pakkend geschreven... Compostje |
|
| Hans Winter: | Zaterdag, januari 16, 2021 12:53 |
| de nemer leegt de gever, daarmee werd het vervullen geduld, de gave verhuld, maar moge juist dit zuiver zo wezen ten geschenke erkend gelukkig zijn brengen zomaar welgemeend zonder vreze. groetje, hans |
|
| teun hoek: | Vrijdag, januari 15, 2021 17:11 |
| triest dus.th | |
Over dit gedicht
| Auteur: Lichtengel | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 15 januari 2021 | ||
| Thema's: | ||