Buiig wit
buiig wit
zacht dalen
de vlokken uit
buiig wit
het losraken
van de kristallen
haken geeft hen gewicht
de zweefvlucht
op minimale wind
is een en al rust
waar stilte
weer woorden hoort
is aarde nabij
een groene wei
met spelende kinderen
wordt plotseling verblijd
met ruimte voor het
sneeuwprettig bewegen
in onverwachte wintertijd
wil melker
16/01/2021
Reacties op dit gedicht
| september: | Zaterdag, januari 16, 2021 19:06 |
| Heerlijk gedicht van sneeuwwit lieve Wil. Het dwarrelt beeldend ook in jouw mooie gedicht. Liefs en fijn weekend. | |
| slaaf Jacob: | Zaterdag, januari 16, 2021 16:24 |
| Alles is hier alvast wel helder wit geworden geeft weer een mooi plaatje Wil. groetjes en Geluk Jacob. | |
| teun hoek: | Zaterdag, januari 16, 2021 14:16 |
| we wachten af. th | |
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: wil melker | ||
| Gepubliceerd op: 16 januari 2021 | ||
| Thema's: | ||