Je verdwaalde
je verdwaalde
ik zag de paniek
in je ogen groeien
hun bloemen in
extreme kleuren
bloeien in het korte
moment van bestaan
jij hebt ze
laten gaan zonder
plukken omdat hun
geuren licht lijken te
geven in een duisternis
die niet is van dit leven
ooit heb jij je
vingers gebrand
aan deze fictieve macht
die jou kracht en
richting zou geven zonder
klappertanden en beven
maar je verdwaalde in
een nooit gezien land
dat geen bekendheid had
maar jou wel lessen
heeft gegeven hoe je
voortaan zou moeten leven
wil melker
18/01/2021
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: wil melker | ||
| Gepubliceerd op: 18 januari 2021 | ||
| Thema's: | ||