Waar is het licht
Waar is de ademteug
Waar is het uitzicht
Waar is dat waarop ik mij verheug

Het is hier nacht
De lucht die spoedig mijn longen ontvliet
’T doodlopend pad kost zoveel kracht
Wanhoop is tastbaar voor wie het ziet

Vrijheid is verloren
Zoveel werk teniet gedaan
De Babylonische toren
Is in rook opgegaan

Vrijheden verworven met bloed
Worden nu angstig weggegeven
Het vergif verscholen in het zoet
Dat dood ons streven om echt te leven

Maar is de dood
Niet altijd een reisgenoot
En al ben je nog zo sterk en groot
Stapt een ieder uiteindelijk in zijn boot

Moeten we dan altijd maar vluchten
Waarvoor je niet vluchten kan
En al ons kreunen en zuchten
Veranderd niets voor elke vrouw of elke man

Tijd is kostbaar
Tijd is zoveel meer dan geld
Van onze tijd zijn wij alleen eigenaar
Leef zó dat jouw tijd voorbij geld telt

Laat ons dus leven
Zodat aan het eind van dit korte bestaan
De dood angstig zal beven
Wanneer hij komt en het tijd is om te gaan