Ik mis je.
Was je maar hier..
Ik wil intens geluk voelen..
liggend in je armen.
Je lippen die mij beminnen,
handen die mij strelen over mijn rug..
Ik wil weer leven.
Je in elke vezel voelen..
intens kreunen wanneer je mij betreed..
Je steeds snellere ademhaling horen,
een hartslag die door mijn lichaam dreunt.
Je tanden voelen bijtend in mijn nek,
met je krachtige, liefdevolle aanrakingen.
Ik mis de opbouwende opwindendheid,
de liefdevolle woordjes die je fluistert in mijn oor.
Ik mis hoe we uitgeput lagen,
urenlang in elkaars armen.
Kon het nog maar één keer,
zonder na te denken.
Nog één keer opgaan in elkaar,
zonder moeilijke consequenties..
Het kan niet meer,
ons verloren verhaal zonder toekomst.
Het gaat niet meer,
het afscheid is geweest.
Intense pijn wat nu overblijft..
er zijn alleen maar verliezers.