Avondklok
De stilte daalt
de straten leeg
gevangen in de duisternis
te weten dat er eventjes
geen uitweg is
Beneemt de adem
geeft beklemming
aan
Klokken lopen
uren komen stil
te staan
Verborgen leed
en klein of groot
verdriet
maar niemand
die het
achter de voordeur
ziet
Door alle tranen bloeit
de bloem
van hopen
eenmaal
zijn wij bevrijd
en gaan de poorten
open
Reacties op dit gedicht
| Clarice: | Zaterdag, januari 23, 2021 20:18 |
| Heel mooi gedicht, juffie. Gts, Clarice | |
| Anneke Bakker: | Zaterdag, januari 23, 2021 17:51 |
| In die tijd is het goed toeven met een mooi boek of TV op de bank, zie ook het positieve Juffie. Alvast een mooie avond gewenst. Anneke |
|
| stampertje het rukkonijn: | Zaterdag, januari 23, 2021 16:11 |
| De avondklok is het ergste niet. | |
| teun hoek: | Zaterdag, januari 23, 2021 14:33 |
| valt wel mee toch. th | |
Over dit gedicht
| Auteur: juffie |  
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 23 januari 2021 | ||
| Thema's: | ||