Een laatste oordeel
een laatste oordeel
ik draalde
voelde hoe de
wereld opschaalde
naar een ander
energieniveau
er was geen
loslaten meer
de eigen keuze
was omwikkeld
met pijn en zeer
in het eindeloos
verbinden kon ik
mezelf niet meer vinden
nog slaat mijn hart vrij op
impulsen van een batterij
weer schuiven de
panelen we zijn in
samen met te velen
privacy slaat op hol
zonder rust worden we dol
we hebben de balans
verloren oncontroleerbare
energieën ondergraven
met onbekende kracht
ons geestelijk gezag
aarde roert zich in een
donker verontrusten dat
aan de horizon oprijst
in een laatste oordeel
over het verloren paradijs
wil melker
01/02/2021
Reacties op dit gedicht
| september: | Dinsdag, februari 02, 2021 16:31 |
| Ik ben bijzonder onder de indruk van dit prachtige gedicht Wil. Zeer uitnodigend om meermaals te lezen. Want het omvat veel. Heel knap. Liefs | |
| slaaf Jacob: | Maandag, februari 01, 2021 15:14 |
| Iets droevigs en iets moois Wil hier rust door acceptatie het gaat zoals het staat. Groetjes en Geluk Jacob. | |
| teun hoek: | Maandag, februari 01, 2021 09:40 |
| op weg naar nieuw. th | |
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: wil melker | ||
| Gepubliceerd op: 01 februari 2021 | ||
| Thema's: | ||