Ze wil schreeuwen van de daken
Het kind in haar wil schreeuwen en huilen hard!
Ik ben bang eenzaam en verlaten
Ik ben verdrietig, hoor er niet meer bij
Haar ouders zijn haar gaan haten
Maar ze kan nergens heen het kind in haar veranderde in steen
Boos en hard ging zij de wereld door
Waar ze stukje bij beetje meer en meer haarzelf verloor
Ik ben bang eenzaam en verlaten
Ik ben verdrietig, hoor er niet meer bij
Haar ouders zijn haar gaan haten
Maar ze kan nergens heen het kind in haar veranderde in steen
Boos en hard ging zij de wereld door
Waar ze stukje bij beetje meer en meer haarzelf verloor
Reacties op dit gedicht
| Barbieprincess: | Vrijdag, november 12, 2021 20:51 |
| Dankuwel slaaf Jacob! Klopt zeker ben al een tijdje bezig het verleden te verwerken. | |
| Barbieprincess: | Vrijdag, november 12, 2021 20:51 |
| September, dat is dus inderdaad gebeurt. Mijn doel is nu elk kind te geven wat ik zelf nodig had tot op heden zie ik al effect en dat geeft een goed gevoel. |
|
| september: | Dinsdag, februari 02, 2021 16:34 |
| Als het kind zichzelf verliest bij ouder worden kan er een innerlijk schreeuwen ontstaan. Mooi geschreven Barbieprincess. Liefs | |
| slaaf Jacob: | Maandag, februari 01, 2021 15:22 |
| Goed bezig dat verleden van je af te schrijven Barbie voel en zie een warmer zachter hart nu Groetjes en Geluk Jacob. | |
| teun hoek: | Maandag, februari 01, 2021 09:38 |
| 't blijft triest, kop op er is zoveel mooi's th | |
Over dit gedicht
| Auteur: Barbieprincess | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 01 februari 2021 | ||
| Thema's: | ||